maandag, juni 9

maandag, juni 2

(Rationele logica is als lijm onder mijn voeten,
eenmaal in je schoenen geraak je er niet meer uit.
wat moet een mens dan doen?
beseffen dat blootsvoets lopen pijnlijk kan zijn of
handenstand een nieuwe kans geven?
Geen van beide, gewoon verder lopen
en wat minder logisch nadenken.
het is warm vandaag)

zaterdag, mei 31

Die blog toch



Drukke weken. Eindproject in zicht en enkele last-minute veranderingen gemaakt.
Op de werkvloer verschrikkelijk veel miserie met Linux gehad. Ubuntu, zeer mooi concept, maar bij een probleem eist het toch een basis aan programmeer kennis van de gebruiker. En als je geen tijd hebt om het te leren, dan moet je wachten op hulp. Gelukkig is er de Sloveen Matija nog.
Informatie begint ondertussen vlotter te stromen. En ik ben blij dat mijn beleggingen weinig risicovol zijn. Nog drie weekjes te gaan en dan terug naar het belgenland, het zal raar doen, veel feest om de overgang te verzachten zal noodzaak zijn.

dinsdag, mei 20

Adios amigo

Update om de lectoren tevreden te houden:
Taken deze week verschillen niet van vorige week:)
Ben mij wat verder aan het verdiepen in World Development Report, de open source software bevindt zich onder mijn knie. Verder is het gelukt informatie uit 3 andere stations te bekomen, Kenya, Ghana en Uganda. Wat goed nieuws is voor the bulletin.

Sunday I had to say goodbye to Robert McNamara, who went back home to Ireland. He had just finished his four months here at IITA working on the Research for Development approach. I promised myself not to make any more fun of Robert on this blog since he is a really sensitive guy, so I won't. Last week I ran with him around the fence circling the IITA campus. It was the longest run of my life, and I literally felt like dieing. But we did it anyway, and it felt f*cking good afterwards. The whole run is about 15km when you include the many hills we had to climb. Two days I had to recover from that run, but it was definetly worth it.
View Interactive Map on MapMyRun.com
Now that Robert is gone, national replacement came in. It's a women called Buki who is NYC (National Youth Core), meaning that she has finished her studies, and now has to work for free for a duration of one year. That the way the cookie crumbles down here in Nigeria. Government demands one year without pay after educating you. I'll have to learn her what I do, so she'll be able to take over when I'm gone. So in a way, I guess that can be considered as a new task. In the next two weeks I'll really have to start creating output on my final project, which is hard cause there is still so much I want to learn about cassava in Nigeria. Like last Friday I spoke with Flannigan, a commercial farmer from Mozambique who started up a livestock farm in Nigeria. He contradicts almost everything I read about the whole cassava transformation, and considering he has been in the field dealing with this for a lifetime, I think he could add valuable information to my project. I really need to go and spend a weekend at his farm for an interview, but that is only possible after my deadline, so bit of a problem there. I'll have to ask Artevelde for an extension, hope it gets green light. He's also a big Texas Hold'em fan, so that would add some flavour to the visit.
Well, that's it for now, tomorrow I'll upload some pics and video, but the kbps rate today is just too slow, I would sit here for hours and hours...

woensdag, mei 7

The Wire

De voedselprijzen zijn gevoelig aan het stijgen over gans de wereld. Dat is één van de ankerpunten waar mijn dienst probeert persberichten aan te koppelen. Als de daling in koopkracht reeds in België voelbaar is, voedselprijzen stijgen door o.a. de schakel met biobrandstof, verhoogde energiefacturen, blablabla, wat betekent dit dan voor ontwikkelingslanden? Ik denk dat het iets is rond de 70% van de mensen die hier afhankelijk zijn van landbouw. Je mag dus gerust zeggen dat IITA's werk een reele impact heeft, en dan voornamelijk voor 'the little guy'. IITA probeert met zijn R4D model (Research for Development) een soort van circulaire strategie uit te voeren die wetenschappelijke innovatie dwingt de vinger aan de pols te houden. Zo probeert men een soort van feedbackcirkel tot stand te brengen tussen de wereld van de boer/consument, en de wereld van de wetenschapper. (Het is misschien wat te simplistisch uitgelegd, maar zo vat ik het toch momenteel. Schiet mij niet dood als ik er naast zit). Interessant om te bestuderen, ik snap er nog altijd maar een fractie van. Als ik dan de verschillende theorieën vergelijk met wat ik met mijn eigen ogen gezien heb langs de weg en hoor van mensen hier, dan wordt het pijnlijk duidelijk waarom het een theorie genoemd wordt. Ik denk dat veel mensen hier wel weten wat er moet gebeuren, maar om het gedaan te krijgen... Leukste accentje kwam van Jim Scott, computerspecialist die hier al 10jaar zit: "... beste oplossing: platbombarderen en opnieuw beginnen..."
IITA's werk is voor een groot deel afhankelijk van de vrijgevigheid van donoren, reden te meer om goede communicatie te voeren. Het is niet altijd even simpel. e.g. voor de interne communicatie alleen al, het contact tussen de verschillende stations (Ghana, Benin, Nigeria, Cameroon, DRC, Uganda, Tanzania, Mozambique en Malawi) loopt op zijn zachtst gezegd niet van een leien dakje. Dan heb ik het gewoon over een informatieflow bekomen uit deze stations. Eigenlijk zouden het kleine lettertjes in de jobomschrijving moeten zijn; contact houden met corporate communications (zou mijn job toch veel soepelder maken:). Mijn taken hier zijn ondertussen lichtjes uitgebreid: het uitbrengen van de weekly bulletin (gaande van in-house journalism tot open-source DTP (lang leve open-source-software!)) neemt het meeste van mijn tijd in beslag. Verder ben ik bezig met persberichten, onlangs wat vertaalwerk, en data-mining...
In de pauzes probeer ik het roken te vervangen door donuts en koffie, maar charlotte en mimie teisteren mijn rede.

Maar bon, no more talking shop, hier zijn wat sfeerfoto's van een weekenduitstapje naar buurland Benin (Cotonue). Tot de volgende keer...


donderdag, april 24

to the point

No country has ever reduced poverty significantly without raising productivity and growth in agriculture. Agriculture is how the vast majority of Africans make their living. It is the sector most capable of growing the continent’s economy in the medium term. Research and innovation in agriculture are vital to achieving poverty reduction and sustainable growth in the twenty-first century.
(
Rates of return of 40%– 80 % are typical for high-quality agricultural research. A ten-year evaluation of the Consultative Group on International Development research showed that for every $1 invested $9 were returned in benefits to poor communities)