to the point

No country has ever reduced poverty significantly without raising productivity and growth in agriculture. Agriculture is how the vast majority of Africans make their living. It is the sector most capable of growing the continent’s economy in the medium term. Research and innovation in agriculture are vital to achieving poverty reduction and sustainable growth in the twenty-first century.
(Rates of return of 40%– 80 % are typical for high-quality agricultural research. A ten-year evaluation of the Consultative Group on International Development research showed that for every $1 invested $9 were returned in benefits to poor communities)

36°C vandaag met een vochtigheidsgraad 90%...
Lang leve een frisse pint.

Gongo Aso

Ben in Lagos geweest dit weekend, gigantische stad, bruist van het leven, en zeer vuil.
Het verkeer is zot. Als je hier je rijbewijs moet afleggen... Heb er zo ene bezig gezien. Daar heb je gigantische ballen voor nodig (bij wijze van spreken). De claxon is hier zoals een richtingaanwijzer bij ons is. Voor de terugrit moesten we +- uurke op de bus wachten langs de kant van een hoofdweg, soort van ring. De brandende hitte was een lachertje ten opzichte van het oorverdovende lawaai. Na een uur wachten werden we natuurlijk dorstig, maar er was dus absoluut geen enkele manier om die straat over te steken, gevangen in een mierenspoor van half uitgeroeste vijfdehandsmodellen die met ware doodsverachting door elkaar razen. Napoleon zou zich omdraaien in zijn graf. Maar bon, twas leuk.
Dit weekend bezoekje aan Benin gepland, westelijke buur van Nigeria. Was vroeger Franse kolonie, dus ik hoop dat ze daar kennis hebben van brood bakken. Een deftige croissant zou er wel ingaan.

Hier nog fotooke van tripje door Ibadan, Quinten -als je dit ooit leest- je moet eens proberen te lezen wat er op de rug staat van de kerel achterop de motorfiets... zalig.

grtz

Typical tuesday

7u30 Alarm --> snooze
7u35 Snooze
7u40 Snooze
...
7u55 Getting up
8u10 Journey towards the office
8u17 Arrival
8u20 Work
10u30 Coffee break
10u55 Work
13u45 Lunch
14u45 Work
17u00 Back to the dormitories
17u30 Golf lesson (keep left arm stretched!)
19u00 Jogging
19u45 Shower
20u00 Dinner + Champions league + Darts/pool/beers...
23u00 Chilling out
01u00 Dozing off

ps. I like this one...

Cassava

Dag iedereen,

Cassava, ooit van gehoord? Nee, dacht ik wel. Toen ik het eerst hoorde viel ik ook uit de lucht. Korte geschetst: Het is een van de belangrijkste landbouwproducten hier in Nigeria, en voor gans centraal Afrika zelfs. Zeer goed bestand tegen langdurige droogte, kan verwerkt worden in veel productieprocessen, enz. "Der zit potentieel in".
Ik vertel dit omdat mijn eindproject rond Cassava draait; meer precies "De impact/het belang van lobbying in het ICP (Integrated Cassava Project)". Voila si, dat weet ge nu ook al weer.

Wat taken vorige week betreft, het waren vooral press releases, projecten zoeken die eindigen en dan vertalen maar. Tis serieus wat lezen, aangezien mijn wetenschappelijke achtergrond redelijk beperkt is. En schrijven over iets waar je nieuw in bent is riskant. Maar bon, mijn geheugen blijkt goed te werken, dus dat is al de helft van het werk. Alles passeert via Jeffrey, mijn directe baas, en die doet final editing + geeft me feedback.
Wat opmerkelijk is, is het verschil in werkmentaliteit. Nigerianen doen hun job, en daar houdt het ook op. Al die ambitieuze jongelingen bij ons zouden hier wel een wenkbrauw optrekken. Toegegeven, ik geef ze niet helemaal ongelijk.
De gasten hier in publishing zouden bvb. een paar lessen typografie van Mombaerts kunnen gebruiken. En als je de kranten hier ziet, dan snap je waar het vandaan komt. Een Nigeriaanse krant uitlezen vraagt veel moed, en vooral veel tijd. Leesvriendelijkheid moet hier als begrip nog zijn waarde bewijzen denk ik.

Wat hilarisch is hier zijn de "Nollywood" producties. 'Nigeriaans hollywood' produceert - naar mijn mening - buchtfilms, en toch kunnen ze verslavend zijn:) Het verhaal lijkt altijd hetzelfde te zijn, liefde, geld, jaloersheid, ...

But anyway, work last week was ok, it was my first whole week, and I survived it. The work actually is pretty interesting, the only thing bugging me was the Irish guy - McNamara - begging for chocolate, day in day out. Luckily he's settling down now... The ambiance is powered by music from the '80's, Jeffrey's the expert on this. Great stuff. I put in two pictures of them, so you kinda get an idea of who I'm working with. Picture of Jeff isn't that clear, but it's the only one I got so far...


Life here on campus is very easygoing. I went swimming yesterday during a tropical shower accompagnied by lots of lightning, quit nice.
Also, I met 2 teachers, a Kiwi named Rachel and a Canadian named Martha. Rachel provided me some alternate lyrics to the song "Everybody's free" that has been playing on this blog since the beginning. With those two I got to see a well-opening in a village just outside Ibadan. The well was situated at the local school and the place was crawling with kids. Very hard to imagine that they had to walk for about a mile if they wanted water before. Especially in this kind of weather. And I thought I knew hardship.
Also had my first trip into Ibadan. The city is huge and quit chaotic. Driving in Ibadan is very stressfull as proven by Rachel, when a guy on a motorbike smashed against the leftside of her car while she was making a U-turn. Luckily she handled it quit well, and we got away without any further problems. It was the guy's own damn fault anyway.