The Wire

De voedselprijzen zijn gevoelig aan het stijgen over gans de wereld. Dat is één van de ankerpunten waar mijn dienst probeert persberichten aan te koppelen. Als de daling in koopkracht reeds in België voelbaar is, voedselprijzen stijgen door o.a. de schakel met biobrandstof, verhoogde energiefacturen, blablabla, wat betekent dit dan voor ontwikkelingslanden? Ik denk dat het iets is rond de 70% van de mensen die hier afhankelijk zijn van landbouw. Je mag dus gerust zeggen dat IITA's werk een reele impact heeft, en dan voornamelijk voor 'the little guy'. IITA probeert met zijn R4D model (Research for Development) een soort van circulaire strategie uit te voeren die wetenschappelijke innovatie dwingt de vinger aan de pols te houden. Zo probeert men een soort van feedbackcirkel tot stand te brengen tussen de wereld van de boer/consument, en de wereld van de wetenschapper. (Het is misschien wat te simplistisch uitgelegd, maar zo vat ik het toch momenteel. Schiet mij niet dood als ik er naast zit). Interessant om te bestuderen, ik snap er nog altijd maar een fractie van. Als ik dan de verschillende theorieën vergelijk met wat ik met mijn eigen ogen gezien heb langs de weg en hoor van mensen hier, dan wordt het pijnlijk duidelijk waarom het een theorie genoemd wordt. Ik denk dat veel mensen hier wel weten wat er moet gebeuren, maar om het gedaan te krijgen... Leukste accentje kwam van Jim Scott, computerspecialist die hier al 10jaar zit: "... beste oplossing: platbombarderen en opnieuw beginnen..."
IITA's werk is voor een groot deel afhankelijk van de vrijgevigheid van donoren, reden te meer om goede communicatie te voeren. Het is niet altijd even simpel. e.g. voor de interne communicatie alleen al, het contact tussen de verschillende stations (Ghana, Benin, Nigeria, Cameroon, DRC, Uganda, Tanzania, Mozambique en Malawi) loopt op zijn zachtst gezegd niet van een leien dakje. Dan heb ik het gewoon over een informatieflow bekomen uit deze stations. Eigenlijk zouden het kleine lettertjes in de jobomschrijving moeten zijn; contact houden met corporate communications (zou mijn job toch veel soepelder maken:). Mijn taken hier zijn ondertussen lichtjes uitgebreid: het uitbrengen van de weekly bulletin (gaande van in-house journalism tot open-source DTP (lang leve open-source-software!)) neemt het meeste van mijn tijd in beslag. Verder ben ik bezig met persberichten, onlangs wat vertaalwerk, en data-mining...
In de pauzes probeer ik het roken te vervangen door donuts en koffie, maar charlotte en mimie teisteren mijn rede.

Maar bon, no more talking shop, hier zijn wat sfeerfoto's van een weekenduitstapje naar buurland Benin (Cotonue). Tot de volgende keer...